کروماتوگرافی جذب سطحی یا مایع – جامد که شکل اولیه ی کرماتوگرافی مایع است، اولین بار توسط شوت در آغاز قرن حاضر معرفی شد و در سالهای اخیر یک از روشهای مهم HPLC است.

در مجموع روشهای کروماتوگرافی ستون مایع با توسعه ی آشکار سازها با حساسیت خیلی بالا تمام توانائیها و بقا نسییهایش را نشان داده است. کروماتوگرافی جذب سطحی از قدیمی ترین نوع از تکنیکهای کروماتوگرافی است که بر اساس نگهداری جسم حل شده در محلول ، توسط جذب سطحی پایه ریزی شده است.

اگر چه این روش تحت الشعاع برخی از سایر روشهای کروماتوگرافی جدید در سالهای اخیر قرار گرفته است ، با اینحال این تکنیک بعنوان یکی از ساده ترین و موثرترین روش جداسازی مخلوط هایی که مواد آنها ناقطبی ، مثل ترکیبات چربی دوست (محلول چرب) و مواد فراریت کم باقی مانده است. علاوه بر جداسازی گونه های ناقطبی ، ایزومرهای ساختاری و ترکیباتی از قبیل هیدروکربنهای آلیفاتیک از الکلهای آلیفاتیک بکار میرود.  سیستمهای کروماتوگرافی جامد – مایع درست مقابل گاز- جامد قرار دارند، یعنی فقط ترکیبات آلی غیر یونی مطرح میشود، جذب اجزا بر یونی بر اجزابر بالقوه یونی مثل اسیدها و بازها که مکرراً با تاثیرات تعویض یونی همراه هستند که در فصول قبل بحث شده اند.

انواع نیروهای جذب :

· جذب دوقطبی- دوقطبی : که مابین جاذب قطبی و خذب شونده قطبی اتفاق می افتد

· پیوند هیدروژنی : بین گروههای هیدروکسیل و اتمهای الکترونگاتیو رخ میدهد

· پیوند قطبش پذیری : که مابین جاذب قطبی و نمونه هایی که میتوانند قطبیده شوند مثا آروماتیکها اتفاق می افتد